Od urodzenia do 14 dnia życia. Szczenięta są całkowicie zależne od matki, ślepe i głuche, wyczuwają jedynie dotyk i źródło ciepła. Instynktownie szukają pokarmu i potrafią odruchowo ssać. Dużo śpią, pełzają i przepychają się z rodzeństwem w kolejce do sutka z mlekiem. Mama-akita karmi, wylizuje brzuszki i reaguje na każdy pisk maluchów. W fazie neonatalnej ważna jest również obecność człowieka – podnoszenie, dotykanie, pielęgnowanie szczeniąt dostarczają bodźców do rozwoju układu nerwowego i zmysłów. Między 3. a 16. dniem stosujemy wczesną stymulację neurologiczną szczeniąt (bio sensor), która wpływa pozytywnie na rozwój zdolności motorycznych, rozwój zmysłów, a także zwiększa odporność na stres i choroby.

Od 14 do 21 dni życia. Około 10. dnia życia oseski przesypiające 90% czasu otwierają oczy, zaczynają widzieć i poznawać otoczenie. Wtedy zanikają zachowania neonatalne i maluchy zaczynają się usamodzielniać. Kontrolują potrzeby fizjologiczne, uczą się przemieszczania, zaczynają podgryzać rodzeństwo i przedmioty jakie napotkają na swojej drodze. Na tym etapie urozmaicamy otoczenie szczeniąt (zabawki, gryzaki), a także zaznajamiamy z codziennym życiem domowym i zabiegami pielęgnacyjnymi.

Od 3. do 12. tygodnia życia. Od trzeciego tygodnia niezwykle ważny staje się kontakt z człowiekiem. Maluchy szybko uczą się reagować na znajome głosy i pieszczoty. Małe akitki bawią się też ze swoim rodzeństwem ćwicząc komunikację i prawidłowe zachowania stadne. W tym czasie próbują też nowych pokarmów, które powoli wprowadzamy do diety szczeniąt. Stopniowo zaczynają jeść rozmoczone granulki karmy, twaróg, żółtka, surowe mięso z ryżem. Starsze szczenięta obgryzają już surowe kości i kurze łapki. W wieku 3 tygodni małe akitki przechodzą pierwsze odrobaczanie, a w wieku 6 tygodni pierwsze szczepienie na nosówkę i choroby wirusowe.
Należy pamiętać, że w trzecim tygodniu otwiera się tzw. okienko socjalizacyjne, czyli czas doświadczania świata, który jest kluczowy dla kształtowania prawidłowych zachowań i reakcji na różne bodźce. Więcej o socjalizacji szczeniąt piszemy TUTAJ

Rozwój szczenięcia przebiega bardzo szybko, małe akity rosną, coraz więcej biegają, prowadzą nieustanne „walki psów”, bawią się z dziećmi, poznają koty. Staramy się też przyuczać je do czystości, polecamy do tego podkłady-maty, które zaradzą psim siuśkom zanim akita nauczy się załatwiać na dworze. W razie sprzyjającej pogody wypuszczamy szczeniaki do ogrodu, gdzie w bezpiecznym otoczeniu mogą hasać i bawić się ze sobą. Ośmiotygodniowe szczenię akity jest już w pełni samodzielne i gotowe do zmiany domu. W naszej Hodowli na tym etapie kończy się odchów, wszystko to, co szczenięta poznają przez pierwsze 8 tygodni swojego życia, rzutuje na przyszłe zachowania oraz zdolności komunikacji zarówno z człowiekiem, jak i innymi psami.

Od 12. tygodnia życia. Ten etap odbywa się już poza hodowlą. Socjalizacja zachodzi dość łatwo, ale wymaga podtrzymania. Dlatego mała akita w nowym domu może początkowo czuć się niepewnie, póki nie pozna nowego otoczenia. Należy pamiętać, że szczeniak odłączony nagle od swojego rodzeństwa będzie nieco zagubiony i bojaźliwy, ale szybko poradzi sobie z „samotnością” pod przewodnictwem nowych opiekunów.

Nowi właściciele powinni pamiętać o tym, aby w dalszym ciągu pracować ze szczeniakiem, stawiać przed nim nowe wyzwania oraz pokazywać nowe sytuacje. Z pomocą socjalizacji przychodzi nauka w psim przedszkolu, która niezwykle pomaga zbudować pozytywną i trwałą więź z małym akitą. O wychowaniu, szkoleniach i innych psich sprawach przeczytaj w zakładkach „O akitach”.